Bronnen van vitamine K Plantaardige bronnen van vitamine K zijn boerenkool, spinazie, lente-ui, spruitjes, broccoli, kool, asperges, pruimen, snijbiet, peterselie, raapstelen en paksoy. Dierlijke bronnen van vitamine K zijn eieren, rauwe melk, kaas en lever. Ook gefermenteerde voedingsmiddelen zoals natto, miso, zuurkool en kefir kunnen heel veel vitamine K2 bevatten.
Supplementen Veel supplementen vermelden de gebruikte vorm niet, iets dat ik een gemis vind. Ik wil alleen de beste kwaliteit. Het liefst MK-7 van natuurlijke oorsprong. Omdat vitamine K in vet oplosbaar is, kan deze maar beter samengaan met vitamine A, D en E. Wat de beste verhoudingen voor de in vet oplosbare vitaminen zijn, is voor wetenschappers op dit moment nog een vraag.
We weten meer niet dan wel Recent heb ik de hand weten te leggen op de eerste Supplementengids uit de jaren 30 van de vorige eeuw. Enkel vitamine B1, B2, vitamine C en vitamine D waren toen nog ontdekt. Men wist toen nog bijna niets over hun functie. Men dacht dat scheurbuik, rachitis en beriberi overdraagbare ziekten waren, tot men erachter kwam dat het om het ontbreken van een bepaalde stofjes gingen. Zo deden ze studies met een voedingspatroon op zuiver vet, eiwit en suikers en kwamen erachter dat mensen en dieren er erg ziek van werden. Er moesten dus toch nog andere stofjes in zitten die iets voor onze gezondheid doen. Vitamine K werd eind jaren 30 ontdekt, maar de functies werden pas in de jaren 70 in kaart gebracht. Tot op de dag van vandaag leren we nog bij over de functies van vitaminen. Dagelijks komen er nieuwe onderzoeken en inzichten bij. Professor Cees Vermeer doet baanbrekende inzichten op. Toch is de groei zelden te danken aan één persoon, het is meestal een samenspel van honderden wetenschappers.
|