Beste lezer,
De afgelopen week is aan het licht gekomen dat de suikerindustrie in de jaren 60 onderzoekers heeft betaald om vet in een kwaad daglicht te stellen, en niet suiker. Via deze tactiek is de relatie tussen suiker en hart- en vaatziekten op de achtergrond geraakt, omdat de discussie toen vooral ging over verzadigd vet en cholesterol. Hierdoor is ten koste van onze gezondheid veel geld verdiend. Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
De financierende rol van de suikerlobby in de betreffende onderzoeken is geheel verzwegen. Het is bizar hoe zoiets pas 50 jaar later naar buiten kan komen. De betreffende hoogleraren, onder wie Mark Hegsted, zijn inmiddels niet meer in leven. We kunnen dus niet meer om opheldering vragen. Kennelijk heeft men enorm veel vertrouwen in hoogleraren, waardoor niemand kritisch durft te zijn. Ook in Nederland worden hoogleraren blindelings op hun woord geloofd. Katan zegt het, dus dan zal het wel zo zijn. Hij zal het toch wel weten.
Vandaag de dag kunnen deze praktijken realiteit zijn. Het meeste onderzoek wordt niet meer door de overheid betaald, maar door de industrie. Bewust of onbewust zijn wij mensen erg gevoelig voor geld. Wie betaalt bepaalt. Wiens brood men eet diens woord men spreekt. Ook hoogleraren zijn niet ongevoelig voor geld.
Omdat de mensen in de westerse samenleving steeds dikker werden, is mede op basis van de gemanipuleerde onderzoeken besloten om vet uit de voeding te schrappen en te vervangen door suiker. Koren op de molen van de suikerindustrie. Ondertussen verzadigde het eten niet langer, waardoor er veel meer geconsumeerd werd. Het resultaat weten we: nog meer obesitas en nog meer hart- en vaatziekten. Tot op de dag van vandaag stijgt de jaarlijkse hoeveelheid geconsumeerde suiker in de westerse landen. Er zijn nog steeds mensen die denken dat vet ongezond is. Allemaal aangestuurd door de industrie.
Hoe raken we aan suiker verslaafd?
Het begint al bij de baby’s. Tegenwoordig kiezen veel moeders ervoor om geen borstvoeding te geven. Een bezorgde moeder kwam erachter dat in bijna alle babyvoeding suiker zit, zelfs in de biologische. Vanaf dat punt is het via de kant-en-klare fruithapjes (met 6 klontjes suiker) een kleine stap naar snoep en frisdrank. Zoet went snel, je hebt steeds meer nodig voor hetzelfde resultaat.
Hoe werkt een suikerverslaving?
Het begint zoals elke verslaving erg onschuldig, maar naderhand wordt het van kwaad tot erger:
- Je eet suiker, je vindt het lekker.
- Je bloedsuikerspiegel stijgt, dopamine stijgt (goed gevoel), insuline piekt.
- Door insuline daalt de bloedsuikerspiegel erg snel, het lichaam schreeuwt om dopamine en nieuwe suiker.
- Je krijgt enorme honger, de dopamine is extreem laag (depri-gevoel) en je wilt weer suiker eten. Weerstand bieden is praktisch onmogelijk.
Wat is het probleem van witte suiker?
Suiker is een type koolhydraat. In de natuur gaan koolhydraten altijd vergezeld van voedingsstoffen die we nodig hebben om de koolhydraten te verwerken. In de praktijk zijn dat vele B-vitamines, vitamine C en daarnaast mineralen zoals magnesium, calcium, kalium, natrium, ijzer en zink. In geraffineerde witte kristalsuiker zitten deze stoffen niet, waardoor het lichaam de reserves aan moet spreken, met uitputting op de lange termijn als gevolg. Ook kan het regelmatig eten van veel suiker het lichaam hormonaal uit balans brengen, waarbij het ongevoelig wordt voor insuline. We hebben niet voor niets enorm veel diabeten in Nederland. Omdat suiker aanzet tot vaker en meer eten, kan het uiteindelijk voor overgewicht zorgen.
Wat te doen?
Het beste is om te ontwennen van suiker. Voor sommigen werkt langzaam afbouwen en voor anderen is een abrupte overstap naar een suikerloos leven beter. Sommige mensen stappen over op honing. Honing is misschien iets beter dan suiker, maar het is nog altijd 99% suiker. Daarom raad ik dat niet aan voor dagelijks gebruik. Palmsuiker en kokosbloesemsuiker zijn weer iets beter vanwege de mineralen en vitamines, maar hebben ook nog een redelijk sterk effect op de bloedsuikerspiegel. Groene stevia en yaconsiroop zijn, denk ik, op dit moment de beste keuzes. Vaak zijn mensen enthousiast voor agavesiroop, maar deze bestaat voor 80% uit fructose en dat belast de lever enorm. Ook geen winst dus. Het beste is om het accent te leggen op goede vetten, eiwitten en groenten, omdat deze voor lange tijd verzadigen.
Het allerbeste is om de zoete smaak te ontwennen. Dat duurt enkele weken, maar dan zijn de smaakpapillen vernieuwd en word je gevoeliger voor zoet. Als ik buiten de deur eet, vind ik het meestal veel te zoet. Gewoon omdat ik het niet meer gewend ben.
Ik denk dat de Ayurvedische keuken ons veel kan leren. Volgers van deze manier van voedsel bereiden zijn ervan overtuigd dat we zoet, zuur, zout en bitter allemaal binnen horen te krijgen. De moderne voedingsindustrie leunt sterk op zoet. Dat is jammer, want afwisselen zorgt dat we niet doorschieten naar één kant.
De voedingsindustrie heeft ons psychologisch in kaart gebracht en weet precies dat mensen geneigd zijn om vast te houden aan patronen. Ook voor mij is het een uitdaging om te variëren. Als ik niet oppas begin ik elke dag met hetzelfde ontbijt. Dat moest anders vond ik! Daarom heb ik een E-book gemaakt met 24 recepten, onderverdeeld in ontbijt, lunch, diner, desserts, tussendoortjes en dranken. Al deze recepten zijn vrij van suiker, gluten, zuivel en vlees. Het doel van het E-book is om het makkelijker te maken om meer groenten te eten en meer te variëren. Het E-book is prachtig geworden, ik ben er erg trots op. Nu komt het: ik geef dit weg, dus het is gratis te downloaden:
|
